Historia

W 1806 roku na terenie pustkowia Nowy Dwór pojawiły się pierwsze siedliska. Wieś należała początkowo do rodziny Słubickich her­bu Prus II, właścicieli Bąkowa i Pieczysk, z których Ignacy dostał folwark Nowy Dwór prawdopodobnie jako posag żony - Elżbiety z Molsdorfów w 1806 roku.

W 1886 roku wieś należała do właściciela Bąko­wa - Stanisława Łyskowskiego. Około 1894 roku majątek ziemski był w posiadaniu Stanisława i Józefy Złotnickich. W 1899 roku majętność posiadali Julius Wilke, Jan Lipiński oraz Michał Choynawski. Dział Juliusa Wilkego w 1909 roku wykupiła Komisja Ko­lonizacyjna i w tym roku dotychczasowy właściciel odkupił swoją część. W 1943 roku przeszła na wła­sność Alfreda Wilke i jego żony Friedy z domu Go­lin. Dział Jana Lipińskiego w 1908 roku przejęła Łu­cja Lipińska z domu Jaskólska. W 1908 roku znalazła się w rękach Banaszaków, w 1922 roku - Kazimierza Kwiatkowskiego, a w 1927 roku Fryderyka Mullera i jego żony Berty z domu Klemp. Dział Michała Choynawskiego w 1910 roku nabył Rogalski, w 1921 roku - Józef Zarnowski. W 1946 roku tę część mająt­ku przejął Skarb Państwa Polskiego.

W okresie zaborów wieś należała do Prus. Około 1886 roku w Nowym Dworze znajdował się folwark i 6 chałup, w których mieszkało 69 osób. W 1905 ro­ku majętność ziemska zajmowała obszar 371,39 ha. Na terenie wsi rząd pruski wydzielił okręg łowiecki.

W 1919 roku wieś znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej. W 1933 roku weszła w skład gmi­ny obwodowej Dąbrowa Biskupia.

W latach 1939-1945 znajdowała się pod okupa­cją hitlerowską, spod której została wyzwolona w styczniu 1945 roku.

Źródło: Gmina Dąbrowa Biskupia / Historia i współczesność / Informator / autor: Katarzyna Hewner