HISTORIA

W średniowieczu Chróstowo należało do rycerskiego rodu Ogończyków, wywodzących się od Trojana, podkomorzego inowrocławskiego. Pierw­szym znanym właścicielem Chróstowa był Wojciech herbu Ogończyk, syn kasztelana kruszwickiego Do­biesława z Kościelnej Wsi. Wojciech sprawował urząd kasztelana brzeskiego do 1414 roku. Należał do współwystawców aktu unii radomskiej (11 marca 1401 roku), świadków pokoju z Zakonem krzyżackim zawartego w Raciążku (23 maja 1404 roku), uczestni­ków zjazdu przemyskiego (23 października 1412 ro­ku), na którym przygotowano przejęcie od Zakonu w zastaw Nowej Marchii i do twórców unii polsko-li­tewskiej w Horodle (2 października 1413 roku). Swe­mu synowi Wojsławowi zwanemu Kotką wydzielił Chróstowo, zostawiając sobie przynajmniej 10 łanów. Wojsław z Chróstowa został w 1406 roku podstolim brzeskim, a w 1425 roku podkomorzym inowrocław­skim. W 1414 roku sąd wyznaczył Krzesławowi z Dowieszyna herbu Łabędź zastaw na 10 łanach w Chróstwie pod posag i wyprawę ślubną córki Wojciecha. W latach 1418-1425 Wojsław toczył procesy z bi­skupstwem włocławskim o rozgraniczenie Chróstowa z wsiami kościelnymi - Przybysławiem, Chlewiskami i Straszewem. Zmarł w 1432 roku. Chróstowo odzie­dziczył po Wojsławie jego syn Marcin. Marcin zabez­pieczył swojej żonie Dorocie 60 grzywien posagu i ty­leż wiana na połowie Chróstowa. W 1451 roku Marcin został cześnikiem inowrocławskim. Zmarł w 1457 roku. W latach 1598-1604 wieś posiadał Jan Rusi-nowski herbu Godziemba, chorąży inowrocławski, in­nowierca, sygnatariusz aktu synodu toruńskiego z 1595 roku. W 1615 roku Chróstowo było w rękach Dobrogosta Zychlińskiego. W 1735 roku wieś znala­zła się w posiadaniu podkomorzego inowrocławskiego Aleksandra Wolskiego herbu Rola. W 1817 roku wła­ścicielem Chróstowa był Feliks Mniewski. W 1841 roku wieś posiadali - Katarzyna Jukowska z domu Tu­szyńska i Paweł Sołtysiński. W 1864 roku Chróstowo przeszło w ręce Michała Sołtysińskiego, w 1868 roku - Franciszki Gantkowskiej z domu Sołtysińskiej. W 1885 roku właścicielem wsi był Franciszek Szym­czak. W 1890 roku Chróstowo posiadał Andrzej Dra-twa. W 1920 roku majątek ziemski należał do Jana

Kapelańskiego. W 1923 roku właścicielami wsi zostali Franciszek Iwicki i jego żona Maria z domu Zielińska. W 1946 roku majętność ziemską przejął Skarb Pań­stwa Polskiego.

W 1489 roku we wsi znajdowało się 27 łanów ziemi zasiedlonych, 13 łanów opuszczonych (desertów) i folwark. Istniała także karczma i młyn wietrz­ny. Około 1527 roku z Chróstowa pobierała dziesię­cinę kapituła włocławska. W latach 1557-1566 we wsi były 22 łany ziemi uprawnej. W latach 1564-1565 mieszkało tylko 6 ogrodników. W 1614 roku ziemię w Chróstowie dzierżawiło 5 szlachciców. Wieś zamieszkiwało wtedy 56 chłopów i 3 osoby służby folwarcznej. Od XIV do XVIII wieku wieś należała do województwa brzesko-kujawskiego. W latach 1655-1660 Chróstowo doznało zniszczeń w wyniku wojny polsko-szwedzkiej. W latach 1700-1721 straty spowodowała wojna północna. W 1735 roku szkody wyrządziły we wsi pożary i gradobicie.

W wyniku I rozbioru Polski w 1772 roku Chró­stowo znalazło się w zaborze pruskim. W latach 1807-1815 należało do Księstwa Warszawskiego. W 1815 roku ponownie przeszło pod panowanie Prus. Około 1880 roku we wsi było 18 chałup i 191 mieszkańców, w tym 174 katolików i 17 ewangelików. Wśród mieszkańców było 71 analfabetów. Na początku XX wieku istniała szkoła ewangelicka, do której w 1909 roku uczęszczało 109 uczniów. We wsi rząd pruski wydzielił okręg łowiecki o powierzchni 550 ha. W 1905 roku Chróstowo zamieszkiwały 262 osoby.

W 1919 roku wieś znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej. W latach 20. XX wieku zajmowała - 6,69 ha. W 1931 roku było 283 mieszkańców. X 1933 roku wieś weszła w skład gminy obwodowej Dąbrowa Biskupia.

W latach 1939-1945 Chróstowo znajdowało się pod okupacją niemiecką. Zostało wyzwolone w stycz­niu 1945 roku.

Źródło: Gmina Dąbrowa Biskupia / Historia i współczesność / Informator / autor: Katarzyna Hewner