HISTORIA
W wyniku I rozbioru Polski wieś przeszła w 1772 roku pod panowanie pruskie. W 1779 roku mieszkało 480 katolików i 12 protestantów. W latach 1807-1815 wieś znajdowała się w Księstwie Warszawskim. W 1815 roku powróciła do Prus. Około 1880 roku we wsi znajdowało się 17 chałup, w których mieszkało 247 osób, w tym 207 katolików i 40 ewangelików. W 1905 roku zamieszkiwały 303 osoby. Na początku XX wieku rząd pruski wydzielił okręg łowiecki o powierzchni 675 ha.
Około 1884 roku powstało Kółko Rolnicze, założone przez księdza Marcelego Gantkowskiego. Kółko organizowało m.in. lustracje okolicznych gospodarstw. W okresie międzwojennym prezesem kółka został Władysław Kosiak z Zagajewiczek. W 1929 roku liczyło 38 członków.
W okresie zaborów we wsi istniała szkoła katolicka. Nauka religii prowadzona była w jęzku niemieckim, czemu sprzeciwili się rodzice uczniów, jako pierwsi w powiecie inowrocławskim.
W 1919 roku wieś znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej. W latach 20. XX wieku zajmowała obszar 153 ha. W 1931 roku wieś zamieszkiwało 270 osób. W 1933 roku odbył się wiec protestacyjny przeciw roszczeniom Niemiec wobec Polski. W 1933 roku wieś weszła w skład gminy obwodowej Dąbrowa Biskupia. W 1935 roku powstało Kółko Włościanek, którego prezeską była T. Kosiakowa z Zagajewiczek.
W latach 1939-1945 Brudnia znajdowała się pod okupacją hitlerowską. W 1944 roku hitlerowcy zamordowali mieszkańca wsi, którego pochowano na miejscowym cmentarzu. Brudnia została wyzwolona w styczniu 1945 roku.
Folwark plebański od 1914 roku był dzierżawiony przez Bronisława Zielińskiego. W czasie II wojny światowej należał do Niemców - Mellera i Reweniu-sa. W 1945 roku przeszedł na własność Skarbu Państwa Polskiego.
Źródło: Gmina Dąbrowa Biskupia / Historia i współczesność / Informator / autor: Katarzyna Hewner